Nieuwe ervaringen! - Reisverslag uit Bamenda, Kameroen van Emily Janssen - WaarBenJij.nu Nieuwe ervaringen! - Reisverslag uit Bamenda, Kameroen van Emily Janssen - WaarBenJij.nu

Nieuwe ervaringen!

Blijf op de hoogte en volg Emily

14 April 2014 | Kameroen, Bamenda

Deze week heb ik weer zoveel dingen meegemaakt, dat ik de tijd er niet voor kon vinden om dagelijks een blog te schrijven, daarom zal ik wekelijks een blog plaatsen van alle hoogtepunten die ik mee heb gemaakt!

Muis in ons huis!
In de avond was ik nog even aan het skypen met het thuisfront, zodra ik iedereen weer even gesproken had en mijn laptop afsloot. Ging ik terug naar ons huisje.
Eenmaal in ons huisje aangekomen wist ik niet wat me overkwam. Iedereen stond opeens op stoelen of tafels naar elkaar te gillen en te schreeuwen. Bleek er een muis in ons huis rond te lopen! Je wilt niet weten hoe snel ik een stoel had bemachtigd om op te gaan staan!
De bewaker van ons huisje werd geroepen om ons te kunnen helpen, maar hij zei doodleuk dat er helemaal geen muis was... Zou het dan de lariam zijn geweest die aansloeg bij sommige meiden?
Ze waren er zo zeker van dat er toch een muis in de kamer zat, dat we toch maar gingen zoeken. Er bleek inderdaad een muis in onze woonkamer te zitten, verstopt onder de koelkast. Wéér de bewaker gehaald om hem nog eens goed te laten kijken, en ook deze keer zag hij dat er wel een muis zat. Dus werd de koelkast van zijn plaats afgehaald om de muis te pakken. Eenmaal de koelkast weg, muis ook weg! Lekker dan!
Op een gegeven moment, na zo'n 100x goed kijken, lieten we het maar rusten en gingen nog even met zijn allen gezellig wat doen.

Nederlandse woorden
Op stage begin ik een klein beetje mijn draai al te vinden. Er is opzich nog vrij weinig te doen met de kinderen, omdat ze zich aan het voorbereiden zijn op hun toetsen en examens. We geven nu les aan Class 6 (groep 8), en dit zijn de enige kinderen van heel de school die lessen volgen, zodat ze klaargestoomd worden voor wat ze te wachten staat. De rest van de school heeft dus vrij.
Alle lessen die de kinderen krijgen staan al ingeroosterd en zijn al voorbereid, voor Anouk, Dewi en mij is het vooral veel wachten en kleine activiteiten met de kinderen doen. Zo hebben we de kinderen ook Nederlandse woorden aangeleerd, super leuk, want zelfs de leraren pakten pen en papier om mee te schrijven en te oefenen!
Ook de kinderen vonden het superleuk om te doen, want ze deden goed hun best om zich zo verstaanbaar mogelijk te maken. Een nieuwe taal leren was toch wel in trek bij ze!

Circuitje
Na het leren van de Nederlandse woorden, namen we de kinderen mee naar buiten om sportactiviteiten met ze te doen. Tikkertje, touwtje springen en een balspel.
De kinderen werden opgedeeld in 3 groepen en het was de bedoeling om na 10 minuutjes te wisselen, zodat alle 3 de groepen, de verschillende activiteiten deden. Beetje jammer dat het na een kwartiertje keihard ging regenen en we de spelletjes moesten stoppen!
De volgende dag gingen we het opnieuw proberen, en gelukkig ging het toen niet regenen, dus konden we met alle 3 de groepen de activiteiten uitvoeren!

Naamkaartjes
Weer een nieuwe dag op stage aangebroken, dus ook deze keer mochten we een activiteit bedenken. Eerst de Nederlandse woordjes herhaald, en daarna samen met de kinderen naamkaartjes gemaakt. Van te voren hadden we al voorbeelden van onze eigen namen gemaakt, dus dit was wel makkelijk voor bij onze uitleg van de opdracht!
Eenmaal tijdens het rondlopen, kwam ik er achter dat er een meisje Emilia heet, ik voel een band haha!

Ziek zijn is niet fijn!
Donderdagochtend werd ik wakker met ontzettende buikpijn en hoofdpijn, top! De nacht ervoor had ik al heel de tijd liggen woelen en kon ik de slaap niet vatten, ook dit werkte niet mee om me fitter te voelen.
Ik besloot toch om naar stage te gaan en keek wel wat er van kwam, maar zodra ik bij de school aankwam wist ik dat dit niet de oplossing was. De buikpijn werd er niet minder op en ik kreeg elke keer het idee dat ik als een malle moest gaan rennen om naar de wc te gaan. Tot nog toe heb ik elke dag namelijk diarree.
Toch een uurtje volgehouden op stage, maar daarna toch besloten om naar huis te gaan en hier uit te zieken. Eenmaal thuis aangekomen waren nog 3 anderen tot het zelfde besluit gekomen en zaten we dus met zijn vieren thuis ziek te zijn!

Honden in onze tuin
Weer een avondje geskyped met thuis, en dus daarna weer omhoog lopen samen met Naomi. Eenmaal boven bij ons hek aangekomen, zagen we Anouk, Amber en Tara staan, vreemd!
Wij vragen wat er aan de hand was, bleek dat ze een hond in de tuin zagen en dat ze bang waren om door de tuin heen te lopen. Jaja, zeker weten lariam deze keer? Toch werd ik wel een beetje bang bij de gedachte om aangevallen te worden en rabiës te krijgen. Oké, iedereen zijn zaklamp gereed? Eerst goed rond de hekken gelopen en alles bijgeschenen, maar een hond zagen we niet..
Op een gegeven moment was ik het zat, dus besloot ik om het hek te openen. Ik vertelde nog tegen iedereen om rustig te lopen, maar werd opeens ingehaald door Amber en Naomi die het op een rennen hadden gezet. Afijn, ik heb dus ook de longen uit mijn lijf gerend voor de hond die er waarschijnlijk niet eens zat!

Thuisfront
Skypen met thuis doet me echt supergoed, iedere avond zie of hoor ze even en dat geeft me rust. Op een avond tijdens het skypen, belde mijn omaatje, mijn moeder gelijk de hoorn tegen de speakers gehouden en heel even snel contact met mijn lieve oma gehad.
De volgende dag hoorde ik dat mijn oma de halve nacht niet had kunnen slapen omdat ze het zo fijn vond om me even te horen, de schat!

Britt en Eline
Niet alleen wij achten zijn al een hechte groep geworden, ook Britt en Eline (de 2 andere Nederlandse meiden) horen er bij! Het is jammer dat ze naar een ander huisje geplaatst zijn, maar we hebben nog steeds leuk contact met elkaar. Zo hadden we ook afgesproken om met elkaar gezellig een filmavondje te houden, chippies, cola, noem maar op!
Jammer genoeg ging dit filmavondje niet door omdat Britt ziek was en hierdoor niet kon komen. Gelijk maar een nieuwe afspraak gemaakt dat ze van het weekend bij ons zouden komen eten!
Het eten ging gelukkig wel door, Britt nog steeds niet lekker (Ze blijkt paracieten te hebben, super sneu!), maar toch meegekomen. De volgende dag zouden we met zijn allen naar Lake Nyos gaan, leuk!

Motor ritje
Om bij Lake Nyos te komen, moesten we met motors gaan, euhm.. oké, dit werd ons dus eigenlijk verboden door Truus omdat het levensgevaarlijk kon zijn. Maar de andere keuze was om zo half Afrika door te reizen voordat je er was, en hier hadden we dus echt geen zin in!
Toch maar gekozen voor de motors (sorry Truus!), ookal was het echt superspannend.
Het eerste stukje bleek nog gewoon geasfalteerd te zijn, geen problemen dus. Maar na een uurtje veranderde het asfalt in een weggetje met modder, losse stenen en veel slipgevaar, shit! Ik had lichtelijk het gevoel alsof dit mijn laatste dag zou zijn, want afentoe was het echt heel gevaarlijk. We moesten nog 2 uur op de motors en de wegen bleven slecht, eng dus, maar wel echt een superervaring!

Lake Nyos
Eenmaal 3 uur op een motor gezeten te hebben, kreeg ik mijn benen amper nog over de motor heengeslagen om af te stappen, AU!
Bij het meer aangekomen, had het echt een prachtig uitzicht, heel de dag scheen de zon mooi en ook het meer was echt supermooi om te zien.
Nadat we het meer gezien hadden, kwamen we erachter dat er een kloof was. Onder begeleiding van bewakers van het meer, klommen we naar beneden via een zelfgemaakt trappetje, en kwamen toch in een prachtige kloof terecht. Het leek net of we in de jungle zaten, heel indrukwekkend!
Al met al zaten we ongeveer een uurtje bij het meer en gingen daarna weer beginnen aan onze terugtocht. De motorrijders waren er blijkbaar van overtuigd dat we het motorrijden nu wel gewend waren, want ze gingen me een partij hard! Op de heenweg waren we 3 uur kwijt, en op de terugweg maar 2 haha!


Lieve allemaal, dit was het weer voor deze week.
Hoop dat jullie van mijn blog genieten, en schrijf gauw weer een nieuwe!
Dikke kussen en knuffels van Emily

  • 14 April 2014 - 18:50

    Maya:

    Lieve Em, ook wij zijn blij dat we je dagelijks horen/zien (als er verbinding is).
    Fijn dat jullie zo'n hechte groep zijn geworden. Ik kan aan je merken dat je je draai een beetje gevonden hebt. Geniet ervan kanjer. Tot vanavond, mama


  • 16 April 2014 - 17:06

    Anita:

    Hoi Emily, leuk om je verhalen weer te lezen. Fijn dat je je draai een beetje hebt gevonden. Je maakt daar wel van alles mee zeg. Hoe lang blijf je daar? Nou ik kijk al weer uit naar je volgende blog.

    Groetjes Anita

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kameroen, Bamenda

Emily

Actief sinds 23 Feb. 2014
Verslag gelezen: 389
Totaal aantal bezoekers 6912

Voorgaande reizen:

28 Maart 2014 - 06 Juni 2014

Stage in Njinikom

Landen bezocht: